Προχθές επισκέφτηκα τα παιδιά στο σχολείο. Πέρασα καταπληκτικά! Ήταν απίθανα μαζί τους! Και τώρα σκέφτεστε... "πώς ένα θαλάσσιο φυτό επισκέφτηκε παιδιά στο σχολείο;;;". Εεεμμμ, έτσι είν' αυτά. Όταν έχεις καλούς φίλους και δυνατούς λόγους να θες να τους δεις, όλα συμβαίνουν, έτσι, μαγικά.
Είχα, που λέτε, επίσκεψη στο σπίτι μου από πέντε φίλες Τσιπούρες, είχε έρθει και ο κυρ Ιππόκαμπος Στροφοουρίτσας, κάποια στιγμή πέρασε και η κολλητή μου η κυρα-Φωφό, η φώκια και είχαμε πιάσει ψιλή κουβέντα, όταν είδαμε να 'ρχεται από μακριά μια ανθρώπινη φιγούρα. Ο κυρ Ιππόκαμπος βιάστηκε να στρίψει πάνω σε ένα βλασταράκι μου, αλλά τον καθησύχασα. Ο φίλος μας ο Γιάννης ο Κοσόγλου ήταν! Είχε κατέβει για βολτίτσα και πέρασε να πει ένα "γεια!". Ευπρόσδεκτος πάντα, ευγενικός πολύ, πρόθυμος να βοηθήσει όπου μπορεί. Να 'ναι καλά ο Άνθρωπος.
Κουβέντα στην κουβέντα, ανέφερα πως τώρα είμαι πιο ήσυχος γιατί βρήκα συνεργατάκια να στηριχτώ. Και, λες και η γη είναι μικρή, βρέθηκε μια δασκάλα των παιδιών φίλη με τον φίλο μας! Ενθουσιάστηκε! Τόσα χρόνια που γνωριζόμαστε, ποτέ δεν έτυχε να 'χουμε κοινό φίλο. Έτσι, μου πρότεινε να με πάει στα παιδιά, να τα γνωρίσω και να με γνωρίσουν και δέχτηκα.
Πριν φύγω από το λιβάδι μου, πληκτρολόγησα γρήγορα γρήγορα μια επιστολή για τα παιδιά. Θα τους την έδινε ο Γιάννης κι έτσι θα λυνόταν το πρόβλημα της επικοινωνίας μας.
Τι έγραψα; Χμ... ορίστε:
"Γεια σας παιδιά!
Ξέρω πως δεν έχετε συνηθίσει να λαμβάνετε… χάρτινα γράμματα από μένα, αλλά αυτή τη φορά δε γινόταν αλλιώς. Το Σάββατο συνάντησα τον φίλο μου τον Γιάννη. Είχε κατέβει για επίσκεψη στο σπίτι μου. Πάνω που του έλεγα πως έχω πια να ελπίζω στη συνεργασία ευγενικών και δραστήριων παιδιών, ανέφερα το όνομα της δασκάλας σας και… βγήκαμε γνωστοί! Ο Γιάννης ενθουσιάστηκε και μου είπε: “Φύκιε, θες να σε πάω να γνωρίσεις τα παδιά;”. Ε, και να ‘μαι! Με έβαλε σ’ αυτό το μπουκάλι και μ’ έφερε να σας δω και να με δείτε.
Και μην αρχίσετε τώρα τα: “Πώς;” και τα: “Δε γίνεται!” γιατί… ορίστε, με βλέπετε μπροστά σας! Την επόμενη φορά θα πω στον Γιάννη να τραβήξει και βίντεο με τη φοβερή του βιντεοκάμερα, για να δείτε τι… πάρτι γίνεται στο σπίτι μου! “Ένα ολόκληρο οικοσύστημα θαλάσσιο...” που τραγουδάνε και οι μεγάλοι φίλοι μου από την Καβάλα! Κι αν δεν το πιστεύετε, ε, τι να σας πω; Βάλτε τα μαγιό σας, πάρτε τις μάσκες σας και ακολουθήστε τον Γιάννη. Το ξέρει το σπίτι μου και είστε ευπρόσδεκτοι όλοι.
Θα σας κάνω παρέα για λίγο ακόμα, αλλά, ξέρετε… δεν αντέχω μακριά από τη θάλασσα. Καλύτερα να επιστρέψω όσο γίνεται νωρίτερα. Για να με θυμάστε, έχω αφήσει στη δασκάλα σας ένα υπέροχο βιβλίο, με έναν ιππόκαμπο και της είπα να σας προβάλει και την αγαπημένη μου ταινία. Ποια είναι; Έκπληξη!
Μαθαίνω νέα σας και νιώθω πολύ καλύτερα τώρα. Επιστρέφοντας στον βυθό, θέλω να σας ευχαριστήσω για ό,τι κάνετε για μένα.
Με πολλή αγάπη
ο φίλος σας Φύκιο"
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν! Κι εγώ μαζί τους! Βγάλαμε φωτογραφίες, με ρώτησαν ένα σωρό ερωτήσεις για το "πού ζω", "πώς μεγαλώνω", "πώς τα περνώ στον βυθό", "αν νιώθω όμορφα" και άλλα. Με σύστησαν και στα φυτά της τάξης τους, ένα κυκλάμινο, έναν κάκτο, μια ντοματιά... τα υπόλοιπα φυτά δεν τα είδα γιατί κοιμούνταν βαθιά στα γλαστράκια τους.
Αργότερα επισκέφτηκα και τα παιδιά του διπλανού τμήματος. Αλλά για αυτά, θα σας πω αργότερα. Νιώθω λίγο κουρασμένος και πρέπει να ξεκουραστώ. Αύριο με περιμένει μεγάλη μέρα.
